Persoonlijke eenheid

Project

Het begrijpen of meten van de wereld en omgeving is iets wat Elise Hoebeke fascineert. ‘Meten’ op zich kan gezien worden als concept dat door de mens bedacht is. Met mens als bedenker staat ook het eigen lichaam centraal in dit idee. Hoeveel voet is het van mijn tafel tot de muur? Hoeveel duimen lang is de balpen waarmee ik schrijf? Het idee van handen, armen of voeten gebruiken om te meten is niet nieuw. Dit vinden we terug in verschillende bestaande meeteenheden. Het probleem hier is dat deze eenheden een gemiddelde of standaard zijn, vanuit eigen lichaamsmaten is een universeel systeem ontstaan.
Elise haar idee is dat een standaardmaat niet bestaat.

De objecten die Elise maakte zijn ontstaan uit haar persoonlijke maten. Dit maakt ze lichaamsgerelateerd hoewel ze er op het eerste zicht mathematisch uitzien. Via de unieke meetinstrumenten in combinatie met grafisch en fotografisch werk wil ze de kijker uitnodigen om na te denken over bestaande eenheden. De relatie tussen het object en het lichaam is cruciaal. De ander zijn maat laten vergelijken met de hare wordt als het ware een manier van meten. Het gaat niet over cijfers maar eerder over herhalen, voelen, kijken en begrijpen.
Haar werk is een manier om om te gaan met het feit dat je niet alles kan controleren en structureren. Door dit te aanvaarden en hierop in te spelen bekomt ze een persoonlijk werk omtrent meten, een concept dat anders algemeen afstandelijk is. Ze schept ruimte voor imperfectie en onlogica. Meten is relatief. Meten kan ook anders. Meten is menselijk.
Elke eenheid is even uniek en persoonlijk als een sieraad.

Meer projecten